Sinterklaas 2011

Het leek ons leuk om dit jaar eens Sinterklaas mee te maken.Ze hadden ons geadviseerd om er vroeg heen te gaan, dus waren we lekker vroeg opgestaan. In Otrobanda zou het feest zijn! Eenmaal in Otrobanda zagen we al allemaal kinderen lopen, niet verkleed net zoals in NL, maar met een t-shirt van sinterklaas aan. Ook Kyara had zo'n t-shirt.Op het Bryonplein hadden ze allemaal tribunes gebouwd, en die waren al helemaal vol! Gelukkig konden wij een plekje vooraan bemachtigen en kon Kyara het goed zien. Joran als rasechte pun

ber vond het niks aan en wou niet eens kijken. De muziek klonk inmiddels al luid en er was een trommelband die de stemming er aardig in bracht. Na een half uurtje was het zover en kwam sinterklaas eraan. Even dachten we nog dat dit een "hulpsint"was maar het bleek toch de echte te zijn. De beste man zag er eng uit, een zwarte man wit gesminkt, ook zag hij er best armoedig uit!!!! Gelukkig waren de pieten wel erg leuk, die deden kunstjes en vermaakten het publiek. Jammer genoeg was het wel een grote reclame festijn, want telkens werd er verteld wie dit feest sponsorde.

Na een uurtje gekeken te hebben hadden we het wel gezien. We waren het er alle vier over eens dat Sinterklaas in Nederland veel beter gevierd werd.

We besloten dan maar om even lekker rond te lopen, om de rest te bekijken. Dat was ook leuk om te zien want in het waaigat vaarden allerlei bootjes, die ook een glimp van de sint probeerden op te vangen. Het zag er allemaal erg vrolijk uit.

Jammer genoeg begon het opeens te betrekken en even later barste het noodweer los. Wij konden er wel om lachen omdat wij droogstons

den, maar de meeste mensen konden niet zo gauw een droogplekje vinden en die waren helemaal nat!

                                         

Het regend, het regend.......

Het regend op de brug ..........

Het regen seizoen is begonnen, en dat zullen we weten ook! Elke dag is er wel een buitje, het komt dan met bakken uit de lucht.

Zo ook vorige week. Kyara had met een vriendinnetje buiten gespeeld en omdat ze best wel vieze schoenen hadden moesten ze de schoenen binnen uit doen. Kyara schoenen lagen midden op het pad toen er opeens een hoosbui kwam. Na een half uurtje was de bui over en van Kyara's schoenen niet veel meer over, ze waren gewoon helemaal kapot!!!

De tuin veranderd in een grote modderpoel en de weg lopen meteen onder.Gelukkig wonen wij boven op een bult en stroomt het water naar beneden. Na de hoosbui is het water dan ook snel weer weg. Maar andere huizen die beneden liggen hebben heel wat meer last en er moet dan ook flink gedweilt worden.

Bij sommige straten laat het teer zelfs los zodat na de hoosbui, er grote gaten in de weg zitten. Auto's stranden midden op straat omdat die ook al dat water niet aankunnen. Een lekkere chaos dus, maar eigenlijk wel leuk om te zien. Ach ja een geluk na regen komt zonneschijn........en dat hebben we hier ook in overvloed

Marnix fietsparade

Vorige week had Kyara van school een fietsparade, en natuurlijk wou Kyara daar aan meedoen!
Alle kinderen kregen een t-shirt en moesten zich om 17.30 melden bij het belastingskantoor. Kyara had er erg veel zin in, ook omdat ze eindelijk weer kon fietsen.
Daar aangekomen zat de sfeer er ook al goed in, er mooie muziek gedraaid en de kinderen raceden al om het gebouw. Ook moesten alle fietsen geshowd worden enz.Het was erg gezellig.

Om 18.00 uur ging het spektakel van start...........jammer genoeg was het wat anders dan wat Kyara verwacht had. Groot en klein alles ging gelijk weg en dus ook kinderen op zijwieltjes enz. Zodat het tempo ...stapvoets ging!!!!
Kyara hoopte op een leuke lange fietstocht, maar soms gaat dat hier anders!!!! Toch was het wel leuk om te doen

De Kittens

Inmiddels zijn de kittens 10 weken oud en mogen naar een nieuwe woonadres. We hadden genoeg mensen die wel een kitten wouden hebben.
De eerste kitten ging naar Alini de dochter van Marien. De tweede kitten zou naar Nora gaan, dus zondag gingen we naar haar toe om de kitten te brengen. Jammer genoeg heeft ze een teckel die de kitten als een vers hapje zag en die beet de kitten meteen in haar rug.....ehhhh dat wordt niks!!!!!
Een collega wou ook wel graag de kitten hebben, maar wou even bedenk tijd om haar huisgenoot over te halen.

Zelf hadden we inmiddels besloten om er zelf twee te houden. De zwarte die we Bagheera hebben genoemd naar de zwarte panter uit junglebook en de kleinste kitten, die ons in het begin zoveel zorgen had bezorgd,die we sneaky hebben genoemd,wat ik gewoon een mooie naam vond.
De dames zijn erg ondernemend, maar ook zo ontezettend LIEF!!!!!

De volgende gast

Deze week kwam Eric bij ons logeren. Erg leuk, en Erwin heeft dan ook de hele week vrij genomen om lekker met Eric over het eiland te struinen. Heerlijk de vakantieganger uit te hangen!
Woensdag hebben we Eric opgehaald bij Hato en zijn toen naar het Wilhelminaplein gereden om even een welkomsdrankje te drinken.
Toen naar huis om ons even op te frissen, omdat we s'avonds bij Brakkeput Mei mei wilden gaan eten. Het is daar op woensdag altijd erg gezellig omdat het salsa avond is.
De rest van de week zullen Eric & Erwin zich ook wel vermaken

Jonge tienermoeder

In het voorjaar werd onze veestapel uitgebreid met Nayla een leuk zwart lappenkatje, een heerlijke kleine poes die een echte schat bleek te zijn. Omdat we niet echt op een nest kittens zaten te wachten, hadden we besloten om haar te laten steriliseren. Dit zou in haar 7^e maand gebeuren.

Toen Nayla ruim 5 maanden was gingen we voor een 2 weken naar Amerika. Angelina zou op de dieren passen en dat had ze heel goed gedaan. Alle dieren zagen er goed uit, maar Nayla wel ERG goed ze was flink aangekomen!!! Die moest maar eens op dieet, ze was ook wel erg lui en de muizen vierden feest. Na een week dieet werd ze alleen maaar dikker en toen ik eens goed ging voelen, voelde ik allemaal bobbels in haar buik. Oeps!!!! Toen de bobbels ook bewogen wisten we het zeker onze tiener poes werd moeder!!! Twee weken later was het al zover en  werden we midden in de nacht gewekt door Joran dat Nayla nu wel erg raar deed! Gauw uit bed en toen werd het eerst kitten al geboren.Jammer genoeg was de kitten dood. Omdat er verder niks gebeurde gingen we maar weer na bed. Maar ook de volgende dag gebeurde er niks. Toch maar de dierenarts gebeld……die schrok en zei dat we meteen moesten komen. Twee uur later was Nayla geopereerd en was ze de trotse moeder van 4 kittens, bijna net zo lief als Nayla zelf.

Na 24 uur met spuitjes ,flesjes, weegschaal enz. in de weer te zijn geweest kon Nayla de kittens weer zelf voeden, en dat deed ze gelukkig erg goed!

Inmiddels zijn de kittens al weer 4 weken oud, en zijn super schattig om te zien! Voor twee hebben we al een huis gevonden als ze 8 weken oud zijn, en minstens 1 houden we zelf. De keus zal erg moeilijk worden welke het wordt, want ze zijn allevier…… Qiute!!!!!

Eveline

Om Eveline een leuke vakantie te bezorgen hadden we van te voren allerlei leuke aktiviteiten bedacht om te gaan doen.Het eerste wat we wilden gaan doen is het beklimmen van de Christoffelberg . Zondag morgen zijn we heel  vroeg op gestaan, om zo vroeg als mogelijk in het Christoffelpark te zijn. Met de oude Buick reden we er heen, en die had wel een beetje moeite met de hoge heuvels in het park, dat maakte het extra spannend! Bij beginpunt hebben we eerst nog gezeten en gedronken en toen begon de grote klim naar boven. Inmiddels was de tempratuur al aardig opgelopen en liepen we al aardig te zweten. Maar na ruim een uur geklommen te hebben konden we dan eindelijk uitrusten op het topje van de berg. Het uitzicht is echt schitterend en het liefst blijf je de hele dag er zitten. Je hebt een mooi uitzicht op de verschillende baaien en op de verschillende landhuizen en geeft je een goede indruk van het eiland. Na een half uurtje vond Joran het wel weer genoeg en ging met Kyara weer naar beneden. Tja dan moesten wij er ook maar weer aan geloven. De terug tocht was ook erg mooi en vooral de mooie vergezichten. Met zere benen en erg moe stonden we een uurtje later beneden. We besloten maar om gauw naar een van de mooie baaien te gaan om weer lekker af te koelen.Oh wat heerlijk was het water!!!! Inmiddels hadden we ook al flinke honger en besloten we bij Jaanchies om wat te eten. Maar eenmaal binnen bleken meer mensen dat te hebben bedacht, het was zo druk dat we na een half uur aan een overvolle tafel  gewacht te hebben, besloten om toch maar ergens anders te gaan eten. Na het eten gingen we naar Playa Lagun om ook daar lekker te gaan snorkelen en te kijken naar een dansgroep die daar optrad.Na heerlijk uitgerust te hebben zijn we op tijd naar huis gegaan en hebben heerlijk na genoten op de Porch met een kop koffie.

De week dat Eveline hier was had ik ook vrij kunnen krijgen op het werk, zodat we heerlijk vakantie konden vieren. Als echte toeristen zijn we gaan zwemmen en luieren bij Mambo, pizza,s gegeten bij Zanzibar, geshopt in Punda , heerlijke batidossen gedronken in Otrobanda,en gewandeld bij Kura Hollanda. Natuurlijk moest ook Kranchi bezocht worden omdat Eveline wel een wou kijken hoe haar Curacao’se collega’s het werk deden.Het liefst bleef ze er de hele dag zitten,maar daar had ik niet zoveel zin in omdat ik er in de afgelopen maanden al veel te lang had gezeten.

Op vrijdag hadden we een Salsa feestje bij Petra en Eveline ging ook gezellig mee. Het feest was erg gezellig en aan het eind van de avond waren zelfs Eveline,ik en Erwin aan het dansen. We vonden het zelfs zo leuk dat we ons op hebben gegeven om op Salsa les te gaan. Ja Petra had ons aardig besmet met het Salsa dansen.

Na nog een dagje shoppen en souveniertjes kopen, waren de 12 dagen van Eveline weer om en moesten we haar helaas weer naar Hato brengen. Gelukkig had Eveline het erg leuk gehad en hopelijk komt ze volgend jaar weer.

De eerste gast

We wonen hier nu 10 maanden.....en eindelijk kwam de eerste gast uit NL die de grote overstap durfde te maken.
Op 14 september kwam Eveline bij ons logeren. S'Middags om 17 uur reden we gauw naar Hato en van verre zagen we Eveline al staan. In lange broek,dikke sokken,en bergschoenen, viel ze erg op tussen alle vakantiegangers. En het was meteen als vanouds , het was net alsof we elkaar gisteren nog hadden gezien!
We reden eerst naar Punda om daar wat te gaan eten bij het pleincafe Wilhelmina, daana reden we naar Marie Pompoen om nog even naar de zon ondergang te gaan kijken. Maar omdat Eveline toch wel erg moe was zijn we toen maar snel naar huis gegaan.
Een maal thuis kregen we van Eveline allemaal leuke kadootjes, briefjes,kaarten,en tekeningen,boekjes,en echt hollandse producten, zoals drop,pepernoten,pindakaas,en oerhollandse kopjes. Waar we natuurlijk reuze blij mee waren.
Toen was het echt tijd om te gaan slapen, want om 5.30 uur moesten we weer op.

Een huis
We huren nou een geweldig huis maar.........die is toch wel erg duur elke maand. Huren is zo bijzo erg duur en vooral als Makamba. Daarom hebben zijn we aan het denken om wat te kopen, zodat we een eigen huis hebben en niet elke maand zoveel huur te hoeven te betalen. Misschien besluiten we om na een aantal jaren toch terug te gaan, maar dan hebben we nog steeds, als we h.et huis dan weer verkopen, eigen geld. Met huren slinkt elke maand ons geld! De huizenprijzen zijn hier in verhouding een stukje lager.
Via een man worden we gewezen op een mooi huis in Seru Grandi(vlak bij Dinah Veeris).Nieuwsgierig dat we zijn willen we meteen gaan kijken, dus rijden we er heen. Jammer genoeg kunnen we het huis niet vinden, omdat zo blijkt later we naar het verkeerde nummer zochten. Eigenlijk hadden we het huis al verschillende keren gezien, maar niet van de foto herkend. De volgende dag rijden we dus weer naar Seru Grandi en kunnen haast niet geloven dat het dit huis is, zo mooi is het huis!!! Ook de buren ontkennen dat dit huis te koop is, maar dit keer weten we het zeker omdat we de eigenares hebben gesproken. Het is een mooi wit huis met twee grote slaapkamers enz,enz, en met een studio\klein appartement. Na een rondleiding door het huis zijn we helemaal verliefd op het huis. Naast het huis staat nog een huis te koop en dit huis is bruin, is niet mooi afgebouwd,geen mooi aangelegde tuin, maar braakliggende grond en heeft geen appartement. Maar wel een groter stuk grond, ligt op een hoekkavel,heeft aan tweekanten een heeel mooi vrij uitzicht en is een stuk goedkoper. Nu hebben we een probleem!!!!(hahaha) Mirjam vindt het witte huis geweldig en Erwin ziet in het bruine huis zijn "Kasba" Na veel praten en veel denken en dromen hebben we een bod uitgebracht op het bruine huis (omdat er veel meer mogelijkheden zijn bij dit huis en omdat de grond groter is) In spanning wachten we nu af.
Zondag 10 April
Vliegende Kat
Het is nu 9 uur, Joran is met zijn tekenopdracht bezig(een Donald Duck in pointilisme) en Kyara is met haar rekenen bezig. Erwin is bezig de Jeep van nieuwe schokdempers te voorzien en Mirjam probeerd de barbeque afwas van gisteren weg te werken. De honden zijn al met een siésta bezig, alleen Nayla schreeuwt haar longen uit haar lijf!!!! Ze vindt het beneden veel te gezellig en wil graag bij ons zijn, maar met alle deuren los is dat niet handig!!!!! Ze miauwt & miauwt alles bij elkaar maar omdat niemand haar komt halen besluit ze zelf maar te proberen om naar beneden te komen! Ze glipt langs het muskieten net heen die boven om de balustrade zit, maar dat gaat niet helemaal goed en zo maak ze een val van ong.3 meter op de zijkant naar beneden. Met een doffe plof valt ze op de grond en beduust blijft ze even liggen. De kinderen gillen maar gelukkig is er niets mis met haar! De rest van de middag is ze erg rustig en even later slaapt ze diep. Zo diep dat Erwin opeens zegt: Ik denk dat ze dood is!!! Mirjam tilt haar poot op en ook daar reageert ze niet op. Kyara kan het niet aanzien en tilt haar op en dan wordt ze wakker en miauwt zo van wat is er aan de hand!!!! Na haar slaap je komt Kyara met een tuigje van haar Konijn en aan een lang touw kan Nayla zo toch naar buiten!
S'Middags nadat de Jeep klaar is, gaan we naar Playa Canoa waar we willen eten en even zwemmen en vliegeren. De kinderen hebben gisteren allebei een hele mooie vlieger gekregen, die hier nu overal langs de weg verkocht worden. Het is hier nu het waaiseizoen. Gisteren hebben we met de kinderen gevliegert aan de kust bij Playa Canoa, wat heel mooi ging zo tussen de windmolens, en ook vandaag willen de kinderen vliegeren. Maar eerst eten bij een antiliaans 'restaurant'we worden geholpen door een oude mevrouw in echte antiliaanse klederdracht. Ik denk dat ze niet zo zin in werken heeft want ze kijkt niet zo vrolijk, haar man daarin tegen is de vrolijkheid zelf en doet ons aan opa Wicher denken. OP zee zijn ze volop aan het surfen op een waveboard en daar gaan we even kijken. Het blijkt dat je daar zelfs les in kunt krijgen wat Kyara erg aan spreekt!!!! Misschien dat we dat een keer gaan doen.
SÁvonds gaat Erwin naar de drift wedstrijd en Kyara& Ik gaan de Jeep wassen die vanavond voor 2 weken verhuurd is. Nadat we sávonds de Jeep weg hebben gebracht gaan we naar Bauke& Angelina waar we even mogen meesurfen op hun internet verbinding zodat we niet naar de MC hoeven. De mail wordt gauw gelezen en wat snelle mailtjes naar NL gestuurd. Inmiddels is het al 22.30uur en moeten we naar huis omdat morgen om 5.30uur de wekker weer gaat.

Zondag 20 Maart Hoi Allemaal
Het is al weer bijna eind maart, officieel is de waaiseizoen begonnen en dat merken we goed. Eigenlijk is dat wel lekker omdat we ook door al die regen veel last van muggen hebben. Nu kun je in de wind gaan zitten en komen er geen muggen bij je! Het is 7 uur s'morgens en ik zit in een t-shirt buiten. Heerlijk het is nog heel rustig, af en toe hoor je een troepiaal of een suikerdiefje. De honden liggen aan mijn voeten te slapen. Dit is puur genieten!!!!!!
Nayla
Vijf weken geleden kwamen we bij papiamentu les en Gerda nam de kinderen mee naar een kamertje. In een bench zaten 4 kleine kittens die net 1 week oud waren. Onder luid ge/aahh werden de kittens bewonderd. Het 2 witte kittens en 1 zwarte met lapjes. De mama was een lapjeskat (korthaar)en de papa een rode halflange kater. Een witte en de zwarte hadden ook een beetje wollig haar en 2 witte waren kortharig. En elke week moesten we natuurlijk even bij de kittens kijken. Ze groeiden als kool en waren behoorlijk baldadig. Deze week mochten ze naar een nieuw baasje, 2 waren er al weggegeven en toen we vroegen of de zwarte al verzegt was antwoordde Gerda: Nee, ze hebben er wel naar gevraagd maar de zwarte is voor jullie. Ze had waarschijnlijk wel gemerkt dat we helemaal weg van de zwarte waren!!!!!!!! Zo hebben we er weer een nieuwe huisgenoot bij en ZE heet Nayla. (foto's volgen) De kinderen zijn er super gelukkig mee( en wij ook) en ze doen niets anders dan spelen met Nayla. Spike heeft ook al kennis gemaakt, en die vindt het maar raar zo'n klein bolletje wol die naar hem aan het blazen is. Hij heeft tik gehad en liep vanmorgen met bloed aan ze oor omdat hij te nieuwsgierig was.
Teken
Ons dagje naar st Jorisbaai heeft ons veel ellende bezorgd. De honden zaten onder de teken! Eerst werd Spike ziet en een paar dagen later Misty,ze wilden beide niet eten,zelfs een stuk worst ging er niet in. In huis vonden we teken en elke dag moest ik de vloer dweilen met een agressief goedje. Gelukkig knapten de honden naar een paar dagen weer op en gingen weer eten, maar nu heeft Spike ontstoken ogen en kijkt ons lodderig aan.(waarschijnlijk is het karpattenziekte en moeten we toch nog naar de dierenarts)
We naar de dierenarts geweest en het bleek inderdaad karpattenziekte te zijn.Spike krijgt nu antibiotica en frontline,maar de strijd met de teken is nog niet gewonnen!(jammergenoeg)
Nog steeds vinden we teken,die erg hardnekkig zijn. Hopelijk gaan we het van de teken winnen!!
Spaanse water
Vandaag zijn we uitgenodigd door Erik& Wilma om te gaan varen op het Spaanse Water.Het Spaanse Water is een soort grote inham naar de zee. Al de elite van Curacao woont er, er staan dus schitterende huizen en er liggen grote jachten. Geweldig om te zien,en leuk om er langs te varen. Er lagen een paar eilanden, de meeste onbewoond, een was een prive eiland,met een geweldig huis en met een prive strand (hoe slecht kun je het hebben??)spelen. De jongens droomden al weg van onbewoonde eilanden waar je naar hartelust kunt spelen. Eenmaal het spaanse water overgestoken te zijn kwamen we langs Hyatt die we nu voor het eerst van de andere kant zagen. Ook schitterend mooi gebouwd( en natuurlijk luxe)Erik vaarde door naar de caracasbaai waar een tukboot op de bodem van de zee ligt. Dus eenmaal aangekomen, gauw de zwemvliezen aan en snorkel op. En zwemmen!!. Erik en Wilma hadden brood meegenomen waar allerlei vissen op af kwamen, zodat we in een aquarium zwommen. Onder ons lag de tukboot op zo,n 5 meter diepte. Als je een flinke teug lucht nam kon je er heen zwemmen. Geweldig voor de kinderen en voor ons!!! Toen we terug vaarden begon het al te schemeren en was het, het einde van weer een geweldige dag.
Zaterdag 2 April
Van de week had Kyara&ik een weekje vrij. Kyara omdat alle leerkrachten van het basisonderwijs meedoen aan een algemene telling van alle bewoners op het eiland.Joran had niet vrij en was hardstikke jarloers. Ach over twee weken heeft Joran vakantie.....Het was heerlijk zo'n weekje vrij,buiten alle verplichte dingen en een heledag van alles regelen(SVB voor Kyara,omzetten wegenbelasting, en 2 uur bij kranshi zitten voor een zegel)was er ook nog tijd om 2x naar de zee te gaan om te zwemmen.De eerste keer bij Caracasbaai waar je heerlijk kunt snorkelen omdat daar veel vis zit. Op de terugweg kwamen we langs fort Brandenburg waar we op zijn geklommen. Een oud fort met kannonnen die gebouwd was om het eiland te verdedigingen tegen de engelsen.Het was een van de belangrijkste forten op het eiland. Nu was het vervallen en als je over een smal paadje liep kon je er op komen en zo mooi over de zee uitkijken. Natuurlijk was er geen beveiliging en het waaide hard, dus wel uitkijken geblazen.
Gisteren zijn we naar Playa Canoa geweest,dit is aan de noordkust en daar kun je eigenlijk niet zwemmen omdat de golven erg hoog zijn en de stroming zo staat dat je dan tegen de rotsen aan wordt gegooid. Maar.....er is een kleine baai waar je wel kunt zwemmen en het water heerlijk warm is en ondiep. Daar we toen gaan maar gaan zwemmen. Het is er heel lastig te komen omdat je letterlijk door de moundy moet,door diepe gaten,en als het geregend heeft door diepe waterplassen. Maar eenmaal aan de kust is het schitterend!!!!!!! De golven kletteren tegen de rotsen,en je hoort het zuigen van de zee,de golven spuiten omhoog en als je te dicht bij staat heb je een koude douche. Echt heel indrukwekkend!!!!! Playa Canoa is een oud verlaten vissersdorpje maar er wordt nu weer wat gebouwd (door een NL-er).Het lijkt wel een duikschool, maar ik zou daar niet gauw gaan duiken omdat aan de noordkust haaien zwemmen.Ook wordt hier volop gesurft door echte waaghalzen en dat is ook schitterend om te zien met die hoge golven.

Vrijdag 25 februari
Goedenmorgen allemaal,het is nog heel vroeg nl. 6uur en ik zit met Kyara aan het ontbijt. Erwin slaapt uit tot 6.30uur en Joran mag vandaag helemaal uitslapen omdat hij niet naar school hoeft. Eigenlijk is er niet zoveel gebeurt van de week maar goed.........!!!!
Van de week was het jammer genoeg weer erg regenachtig,niet voor ons maar omdat dan weer de wegen onderlopen en de wegen die net weer gemaakt zijn weer kapot gaan. Ook in omdat de riolering omhoog komt. In Soto hebben ze helemaal geen vers water meer omdat er een leiding kapot is. Gisteren belden op mijn werk de ouders opn of ze de kinderen wel konden brengen, want als het hier regent komt het met bakken uit de lucht! Ik hoop voor Kyara dat het vanmiddag wel droog is want ze zou met de halve klas vanmiddag gaan zwemmen bij Zoé. Ach ja dat kan ook lekker in de regen.
Vanmiddag mijn loon gekregen en jammer genoeg weer niet veel, maar gelukkig is het werk wel erg leuk met 3 stagiare's. Een echt antiliaanse dushi die de hele dag loopt te swingen maar omdat ze best wel stevig is het ook altijd warm heeft. Dat betekend de airco op 24 graden(KOUD). Een antiliaanse dushi, die 7 jaar in Amsterdam heeft gewoond en dus ook aardig NL denkt en een echte NL er. Omdat er aardig verschil is in denkwijze tussen de Antilianen en de Nederlanders leverd dit leuke discussie's op. Gelukkig staan we wel open voor elkaar maar zijn het niet altijd met elkaar eens(hahahaha). Maar ik ben wel blij dat ik niet meer de enigste Makamba ben......
Sinds deze week hebben we onze Sedula, alleen Kyara die nog geen 12 is, niet! Jammer genoeg hebben we ook nog geen persoonlijk nummer voor Kyara gekregen,zodat we haar dus ook niet kunnen verzekeren. Maar omdat Erwin, Joran en ik wel verzekerd zijn zal Kyara waarschijnlijk wel gewoon medische zorg krijgen. Maar liever heb ik dat zwart op wit. We moeten dus weer naar Kranschi om een persoonlijk nummer voor Kyara te halen.Jammer genoeg moeten we dan weer zo'n 4 uur in de rij wachten. En dan weer naar de SVB en ook weer een paar uur wachten!Tja het kost allemaal veel tijd en heel veel geduld en tja dat je daarnaast ook nog gewoon moet werken.....dat boeit ze niet!!!!Zondag 6 MaartHeerlijk 3 dagen vrij!!!! En de kinderen de hele week i.v.m carnaval.De gekte is hier los gebarsten en iedereen is in de ban van Carnaval. De mooiste creatie's worden gemaakt en heel vaak zie je mensen bij de bushalte staan met mooie gesminkte gezichten en in mooie kleren. Overal staan carnavalwagens en in de winkels hoef je niet meer te komen ,omdat het lijkt of er uitverkoop wordt gehouden.Iedereen heeft het druk,druk,druk .......Het is gewoon HET FEEST VAN CURACAO Van de week ben ik al heel druk geweest voor carnaval wat hier erg groots wordt gevierd. Voor Demi van Angelina heb ik een pak gemaakt in de vorm van een appel met een rups,voor mijn werk een jasje voor de koning en koningin van het KDV,voor Kyara een gouden hart en voor mezelf een clownspak. Heerlijk kon ik eindelijk weer achter de naaimachine, het was alleen jammer dat het in zo'n korte tijd moest. En dat mensen die niet naaien niet inschatten hoeveel werk soms is. Maar het is gelukt!!!!!
Kyara moest voor carnaval in het goud,iedere klas had een thema en Kyara's klas won de prijs van mooiste klas!!! Op mijn werk moest Jenny een thema voor carnaval bedenken, ze koos voor Clowns. Alle kinderen moesten verkleed als clown komen en we hadden allemaal spelletjes bedacht om met de kinderen te doen. Daarna zouden we carnaval vieren en natuurlijk lekkere dingen eten. De meeste kinderen kwamen wel verkleed maar sommige kinderen vonden het allemaal toch wel erg spannend en begonnen al bij de deur te huilen. Vooral Jenny zag er eng uit, haar huidskleur is donker en ze had zich wit gesminkt met zwarte ogen en een grote rode mond (zelfs ik schrok toen ik haar zag!)
Dit weekend zijn de grote optochten, hele wegen worden af gezet en overal op straat zijn met krijt stukken weg gereserveerd door mensen die daar willen zitten(al twee weken geleden) Sommige hebben hele stellages gebouwd Iedereen is in de ban van carnaval. Vanmiddag is er de grote optocht om ong. 4 uur maar als je er heel wilt moet je om 10 uur al wel een plekje hebben anders kom je al niet meer in de buurt van de carnaval en moet je de auto zo ver weg parkeren dat je heel ver moet lopen. Eigenlijk wil ik wel graag gaan kijken maar om dan eerst ruim 6uur in de brandende zon te wachten voor het begint en daarna ook nog een tijd.......volgens mij ben je dan morgen niks meer waard....oh vandaar dat we morgen ook vrij zijn!!!!Ook de oordopjes zijn niet aan te slepen.......Bauke en Angelina die allebei doof en slechthorend zijn vertelde ons dat ze drie dagen lang oorpijn hebben van de herrie,dus oordopjes zijn echt noodzakelijk. We hebben besloten om vandaag maar lekker naar het strand te gaan en vanavond op het strand te gaan barbequen. Morgen is er de kinderparade en donderdag de afscheidsparade.......we kunnen nog naar een van deze gaan als we willen.
Van de week hebben we er ook een auto erbij gekocht . Een Suzuki Vitara Sidekick, een mooie witte 4x4 waar we lekker mee door de mundy kunnen crossen of over de zoutvlakte wat heel mooi moet zijn. Maar het belangrijkste is dat we zo de kever een beetje kunnen ontzien want met de dag wordt de weg hier slechter en de gaten dieper. De wegen worden af en toe wel opgelapt maar dat gebeurt op zo'n slechte manier dat ze na een week weer kapot zijn. ( Er rijden gewoon zware vrachtwagens over die de wegen zo weer kapot maken.) Inmiddels zijn ze de Gosieweg helemaal aan het renoveren (op de goede manier) De hele weg is voorzien van een nieuwe laag teer, er is een afwatering gemaakt langs de weg om teveel water af te voeren en er wordt een heus trottoire aangelegd (wat echt uniek is voor hier!!) Hopelijk gaan ze dat met meerdere wegen doen zodat er minder auto's kapot gaan door de gaten in de weg.
Ook hebben we van de week een bod op een Jeep gedaan,maar die man moest er over nadenken. Hopelijk wordt dat ook wat want dat was een erg mooie auto en ook heel degelijk!! We willen deze twee auto's gaan verhuren om zo wat bij te verdienen.
Inmiddels begint het hier lekker te ruiken, de Joran& Kyara maken ontbijt voor ons,en krijgen we behoorlijk trek!! mmmmm de tosti's waren heerlijk.
S,Avonds 6 maart
Vanmorgen zijn we naar de st.Jorisbaai geweest met de 3 honden en kids in de kever(!) Gelukkig hadden ze de weg weer geschaafd en konden we er ook komen. Het was erg warm dus Erwin en Kyara deden meteen het t-shirt uit. De honden waren helemaal door het dolle heen en Spike blafte het uit van enthousiasme. We hebben een heel stuk gelopen en kwamen toevallig uit op de baai waar we in januari ook waren geweest(met al het slachtafval) Opeens kwam Sam langs gelopen en zagen we twee konijnenkop met oren uit zijn bek steken. De kinderen gilden het uit. Met veel moeite kon Erwin Sam zover krijgen dat ze het liet liggen,al ging het niet met enthousiasme. Na een stuk lopen besloten we maar terug te gaan, en moesten weer langs de baai. Op een geven moment ging Erwin zijn telefoon en wij liepen door. Bleek het de man van de Jeep te zijn en zo hadden we in een week tijd er twee auto,s bij gekocht. Dolblij zijn we ermee want we wilden de Jeep wel graag hebben. Opeens misten we Sam,die had besloten om het konijn,met ingewanden toch maar op te eten. Dit keer konden we roepen tot we een ons weegde,ze kwam niet tot ze haar lunch op had. Even later kwam ze voorbij rennen met een vis van ong. 50 cm maar die vond ze het opeten toch niet waard. Een eind verder vonden we opeens een Kitesurf plaats die koelkast waar nog cola inlag. Ook wemelde het van de hagedissen en gekko's waar de honden als gekken achteraan aan het vangen waren. Omdat Spike ook altijd aan het vangen meedoet maar nooit wat vangt, hebben wij er maar een voor hem gevangen en voor zijn neus losgelaten. Dit keer was Spike snel genoeg en had hij zijn eerste gekko gevangen.(eigenlijk erg zielig, dus hebben we de gekko maar weer veilig op een hoge rots gezet)Thuisgekomen kregen de honden een lekker bad van Kyara en roken ze weer fris. Erwin en ik waren voor het eerst op Curacao erg verbrand, en dat alleen door van 11 tot half twee wandelen langs het water in de winter! We zouden er nog een dag of twee last van hebben.
Na het wandelen gauw de koelbox ingepakt met een beetje vlees en onderweg bij een bakker broodjes gekocht. Erwin bestelde in het papiaments. ( Bon tardi, nos ke dos pan i kuater pan duschi , goede middag, wij willen twee broodjes en vier krentebollen) Daarna door naar het strand van Daaibooi, twintig kilometer naar het westen, waar we met Bauke&Angelina met kids hadden afgesproken. Maar omdat we, en veel te lang hadden gewandeld,en nog langs de man van de Jeep moesten om het koopcontract te tekenen én er Carnaval was en we dus helemaal om en verkeerd waren gereden kwamen we erg laat aan. Ze hadden inmiddels al gebarbequed maar bleven toch nog wel om een uurtje later alsnog met ons te gaan barbequen. Zo zaten we gezellig onder een palapa naar de zonsondergang te kijken, en was Kyara met Casper heerlijk aan het zwemmen. Daarna moesten we in nowtime alles inpakken want binnen een korte tijd is het hier pikdonker en zie je dus echt niks meer. We waren de laatste die het strand verlieten. Het was weer een heerlijke dag!!!Maandag 7 MaartHeerlijk uit slapen, niet om 5.30 eruit moeten. Het weer is weer schitterend! Sinds lange tijd weer gewoon onbewolkt en zon. Erwin heeft aan de 928 gewerkt en wij maar een beetje aanklungelen in huis. Om toch niet de heledag thuis te zitten, zijn we aan het eind van de dag gaan rondrijden. We probeerden zo ver als mogelijk oostwaarts te rijden en kwamen zo langs de leukste huisjes. De hele oostkant is prive grond en mag je absoluut niet komen. De eigenaar doet er zelf ook niks mee, maar wil het gewoon beschermen tegen allelei vernieuwingen en allerlei rijke zakenlui die hier alle mooie stukken grond opkopen om er hotels enz. op te zetten. Een van zulke stukken grond is Barbara Plantage die opgekocht is door Hyatt. Die heeft er nu een groot hotel opgezet. Als je erheen wilt moet je je melden bij de poort en vertellen wat je komt doen.(b.v. bij het restaurant koffiedrinken wat wij altijd zeggen als we er heen gaan.) Een maal door je poort rij je op de mooiste weg van Curacao en wordt je omringt met golfbanen zover als je kunt kijken.Op weg naar het Hotel kom je langs de jachthaven en allerlei mooie resort huisjes waar je permanent kunt gaan wonen. Een eind verder ligt het Hotel met een mooi strand en een steiger waar mooie boten liggen afgemeerd. Er is een duikschool enz.
Omdat Kyara en ik wel zin hebben om even te zwemmen duiken we snel het water in terwijl Joran& Erwin lekker op het strand naar de boten kijken. Als ik bij de steiger ben komt er opeens een bewaker aan en die verteld ons dat we uit het water moeten,tenminste .....we mogen niet op het strand komen...als we met een bootje kwamen mochten we er wel zwemmen, alleen het strand is voor de rijke vakantiegangers. Jammer genoeg gaat dat met veel van de stranden op Curacao zo en worden de echte curacaoenaren zo van hun eigen stranden verjaagd. Eigenlijk triest!!!! Dinsdag 8 MaartVanavond was de afscheid van de Grand Mars en Erwin heeft om 16.00 uur vrij gekregen omdat veel mensen hier naar toe willen. Om 18.00 uur waren we bij Palu Blanku waar de sfeer er al goed in zat. Een uur later was het zover en kwamen de eerste wagens en dansers. Het was echt schitterend!! Wat een mooie kostuums, soms hoorde bij een wagen wel 100 dansers en wat was er veel werk gemaakt van alle kostuums, in allerlei kleuren en thema's. Kyara keek er echt naar zo van: ohhh ik wil ook zo'n jurk. Om 21.30 uur was de optocht nog lang niet afgelopen maar besloten we toch maar naar huis te gaan. De kinderen begonnen in slaap te vallen. Later bleek dat de laatstewagen om 00.30 uur voorbij kwam. KrantenvrouwtjesS'Morgens als ik naar het werk rij,kom ik op elke grote weg krantevrouwtjes tegen.Ze staan vaak bij de stoplichten midden op de weg,lopen tussen de auto's door en verkopen daar hun kranten. Voor 1,25 heb je een krant. In Nl zou dit niet kunnen dat ze kranten verkopen midden op de weg, en zouden ze je voor gek verklaren,maar hier is het de normaalste zaak......Het is grappig om te zien hoe soepel dat verloopt en hoe snel ze de kranten verkopen.MuggenDankzij de regen hebben we nog steeds veel last van muggen, het lijkt deze week wel erger geworden deze week. Inmiddels heeft de gezondheidsdienst van Curacao eindelijk een waarschuwing voor inwoners en voor toeristen uitgegeven(in het papiamentu) hoe je kunt voorkomen dat je Dengue krijgt.Ze wilden dit eerst niet omdat ze bang waren dat er dan geen toeristen meer kwamen, maar ik denk juist dat het goed is dat ze het wel doen. De toeristen komen toch wel, maar ze kunnen zich nu beter voorbereiden. Naast zonnebrand spullen ook (veel) muggenspul meenemen en spul tegen de jeuk!!!!! De eerste weken dat we hier waren werden we gek van de jeuk, het liefst krabte je je huid kapot. Spullen tegen de jeuk was bijna niet te krijgen of in kleine tube's die je in 1x op hebt.(ik was super blij dat eindelijk de kever er was waar een grote tube mentholcreme in lag) Het goede muggenspul was niet meer te krijgen omdat iedereen dat groots inkocht.(dat hebben wij ook gedaan toen we een winkel vonden met goed muggenspul) Inmiddels worden we nog wel gestoken,maar hebben er niet meer zo'n last van. Het jeukt nog wel maar is ook zo weer over. (we worden immuum). Toch is het nog wel oppassen, want ziek worden van de Dengue mug is geen pretje.
　
　

Zaterdag 12 februari
Hoi Allemaal
Gisteren belde oma Willy, en wisten jullie dat die kan toveren.....Joran moest van oma hier onder een oude klok kijken en toen hij dat deed lag daar zijn verjaardags kadootje.....even later toen niemand keek ging Kyara ook onder de klok kijken.........daar begonnen wij heeel hard om te lachen en daar werd Kyara natuurlijk boos om, ze voelde zich betrapt.Maar Kyara geloofde echt dat oma het er onder had getoverd(hahahaha).
Na het telefoongesprek zijn we naar Punda gereden waar Joran mocht kiezen wat we gingen eten. Hij wou graag naar de Burger King,omdat ze daar van die lekkere hamburgers hebben. Daarna zijn we naar de mc Donalds gereden om foto,s en berichtjes door te mailen.Hopelijk heeft iedereen alle foto,s gekregen,want de internetverbinding viel telkens weg!!!!Inmiddels was het al behoorlijk laat en lagen de kids al bijna op de stoep te slapen.
Vanmorgen begon onze dag al goed.Om 7.30 belde Darryl uit Nederland.Joran zat 7 uur al met smart te wachten op het telefoontje. Om iets over 7.30 belde Darryl ,maar doordat waarschijnlijk Joran ergens op drukte was te verbinding ook meteen weer verbroken. Met smart zaten we om de telefoon, af te wachten wanneer hij het weer zou doen. Een half uur later lukte het Anja om weer verbinding te krijgen, en het was heerlijk om elkaars stem weer te horen (het was inderdaad net alsof we weer vlak bij elkaar woonde en even met elkaar belden) En natuurlijk alle nieuwtjes uit te wisselen, het gekke is alleen dat je zoveel wilt vertellen en zo blij bent om elkaars stem weer te horen,dat je op dat moment vergeet wat je wilt vertellen.Maar wat heerlijk die telefoontjes uit Nederland!!!!!!. Als we onze sedula hebben kunnen we eindelijk internet aanvragen en kunnen we ook Skypen!
Daarna moesten we racen om op tijd bij Papiamentu les te komen, maar daar aangekomen kregen we een papiertje in onze hand van de juf dat ze naar de tandarts moest en er dus geen les was (ze kon niet praten). We zijn toen Punda maar ingegaan om lekker naar de markt te gaan. Het was erg gezellig want er was net een cruiseschip aan gekomen met rijke amerikanen en iedereen was in rep en roer, veel mensen leven hier van de toeristen, er waren dus veel kraampjes, en er was veel te doen.
Joran had van oma geld gekregen en wou daar natuurlijk iets moois van kopen. Na alle speelgoed en andere winkels te hebben gezien, bleek dat wat hij wou hebben hier niet te koop was of veel te duur. Natuurlijk was Joran hevig teleurgesteld!!! Maar gelukkig heeft hij toch nog wat kunnen vinden. Hij heeft een heel mooi pokerset gekocht en daar moet nu vanmiddag natuurlijk mee gespeeld worden.
Op de terug weg naar huis werd ik door Solaika gebelt met weer een nieuw voorstel.....ik krijg deze maand 120 nafl loonsverhoging en over een tijdje (als ik er wat langer werk) wordt ik coördinator van het KDV en krijg dan loonsverhoging. Kijk dat is al een stuk beter!!!!!! Ik heb toen maar ja gezegt, dus raar maar waar dan ga ik dus toch terug naar het KDV. Gisteren was ik er ook al even om te kijken hoe mijn stagiare het er vanaf bracht. Ze had badjes dag georganiseerd voor de kinderen, het was een groot water festijn en een groot succes. Solaike werd een beetje emotioneel dat ik toch was gekomen en vertelde me dat ze me erg had gemist en ook de ouders hadden afgelopen week verschillende keren naar me gevraagd(altijd goed om te horen en goed voor mijn zelfvertrouwen,hahaha).
Tobias een heel ondeugend jongetje vond dat serieuse gesprek waarschijnlijk maar niks en zette de tuinslang aan en spoot ons helemaal nat.......iedereen gilde het uit van plezier en toen was helemaal het hek van de dam en moesten ook de andere leidsters er aan geloven.
Op de markt hebben we net piska(vis) gekocht en we zetten zo de barbeque aan en maken er een lekkere slome zaterdag van.
Morgen gaan we om 6uur de christoffelberg beklimmen en mogen de kinderen s,middags duiken daarna gaan we piska eten bij Kees de duikinstructeur en dat is dan ons weekend
Zondag 13 Februari
Vanmorgen al heel vroeg opgestaan om 6.00 uur. Maar dat was toch wel erg vroeg voor de zondag, en voordat iedereen zover was dat we echt konden vertrekken, waren we weer een uur verder. Maar om 7.30uur waren we dan toch in het Christoffelpark en konden we aan onze missie beginnen. Jammer genoeg begon het te regenen en kwam het even met bakken uit de lucht. Toen de lucht was geklaart gingen we op pad. Onder weg moesten we nog wel een paar keer schuilen voor de tropische regenbuien maar eigenlijk gaf dat niks. Joran zei: Het is net Burgers Busch in het echt. We sprongen over kleine riviertjes en zagen de mooiste bloemen. Het was wel een beetje glibberi en modderig maar goed te doen. Het laatste stuk was wel erg stijl en ook wel gevaarlijk omdat het ook glibberig was. Maar na ruim 1.5 uur klimmen en klauteren waren we eindelijk boven. Het was een zware vermoeide tocht. Maar .......dat was echt de moeite waard.......het was schitterend. Je kon half Curacao zien en omdat het een beetje mistig was had het ook iets mysterieus. We zouden wel de hele dag boven willen zitten (ook omdat we behoorlijk moe waren) Toch moesten we weer naar beneden. Om half twaalf stonden we weer beneden en zijn we weer naar huis gegaan, onderweg nog even bij landhuis Savonet gestopt, en 's middags zouden de Joran& Kyara gaan duiken en we wilden ze nog even laten slapen.
Om 2.30 uur zijn we naar Kees de duikinstructeur gegaan. Joran & Kyara mochten eerst een pak passen, en gelukkig had Kees er ook een in Kyara's maat,en Joran mocht het pak van Mieke aan. Ze zagen er heel cool uit in zo'n flitsend pak en ze voelden zich ook behoorlijk stoer! Na een lange uitleg was het eindelijk zo ver en mochten ze bij Marie Pampoen het water in. Maar ojee dat viel nog niet zo mee,in volledige uitrusting is zo'n pak toch wel heel zwaar!!!!! Later bleek te zwaar voor Kyara,die met haar gewicht lichter was als de uitrusting bij elkaar en dus de hele tijd onderste boven kwam te hangen. Kees moest haar dus aan de fles vast houden om haar recht in het water te laten zwemmen. Ook Joran had een probleem, hij kon niet klaren en had dus erg last van zijn oren. En omdat ze het beiden ook koud hadden was het jammer genoeg geen succces! Gelukkig vonden ze het wel leuk om te doen. Binnenkort gaan we het nog eens proberen maar dan op het heetst van de dag en met langere pakken en een kleine fles voor Kyara.
Maandag 14 Februari.
Happy Valentine!!!! Vandaag weer naar het werk gegaan. Er waren nu twee stagiares die ik allebei mag begeleiden. Een uit Nederland die hier via wereldstage is en een uit curacao die nu SPW 3 doet.Vooral de stagiare uit curacao is een grote aanwinst, een echt gangmaker,maar ook iemand die overwicht heeft (letterlijk en figuurlijk). Ik ben er super blij mee, eindelijk wat meer mensen op de groep en dus ook wat rustiger!!!!
Jammer genoeg was het niet helemaal mijn geluksdag want Timothy,een druk kindje in mijn groep,wilde ik in de kinderstoel zetten maar daar was hij niet mee eens. Hij trapte het houtenblad van de kinderstoel die ik dus vol op mijn teen kreeg. Het werd zwart voor mijn ogen en gelukkig kon ik gauw gaan zitten. In eerste instantie leek het wel mee te vallen maar 's middags kon ik niet meer op mijn voet lopen en deed het zo'n pijn dat we maar naar de dokter zijn gegaan. Die keek het aan en zei: Ach hij is nog niet zo blauw en ging er uitgebreid op drukken. Hij wilde er met advies van Erwin wel een gaatje inbranden en gaf aan dat dat op de ouderwetse manier ging en wel even zeer doet. Hij zocht een paperclip en begon die te verwarmen, maar het ging op zo'n knullige manier (een paperclipje die afbrak, de dokter die zijn duim brande aan de heet wordende aansteker, en een aansteker die kapot ging) dat ik zei dat ik liever maar naar huis ging!!!!!
De volgende dag ben ik maar thuis gebleven omdat ik toch niet kon lopen op de voet.
De rest van de week hebben we niet zoveel bijzonders meegemaakt. Gewoon gewerkt, Erwin 's ochtends de kinderen naar school gebracht, en ik haalde aan het eind van de dag Joran op. Daarna warm eten maken en meestal rond een uur of 10 naar bed.
Zaterdag 19 februari.
Eerst om 9.00 uur naar Papiamentsles geweest waar Jordi, die er ook met zijn zus en moeder is, aan Joran vroeg of Joran met hem wilde spelen. Natuurlijk wilde Joran dat, want de hele week wordt er niet met anderen gespeeld. Jordi is de jongen waar Joran een paar weken geleden mee moch naar het Spaanse water om te varen met hem en het andere vriendje Renzo. Na de les zijn we naar de hollandse bakker gereden, een echte goede bakker zoals dat bij jullie heel gewoon is. Wel wat duurder, maar Erwin houdt niet van het Curaçaose brood.(Brood is hier gauw droog,zelfs als je het bij een bakker haalt)Daarna zijn we naar huis gegaan, hebben de kinderen met Nerf geweren de hele middag gespeeld op de berg vlak bij ons huis en in de Mundi [spreek uit als Moendie] Erwin werkte buiten rustig aan een Porsche 928 die van de week gebracht werd voor reparatie en ik heb het huis schoongemaakt. Eind van de dag werd Jordi opgehaald door zijn ouders en zus en hebben we gezellig koffie gedronken met deze mensen die hier anderhalf jaar wonen en met de zelfde reden als ons hier naar toe zijn gekomen. Hij heeft altijd in Zutphen gewerkt als gevangenis bewaarder ( aan de andere kant van de weg waar Marcel werkte) en werkt hier nu in het internaat als groepsleider. Ze komen uit Rijssen en wij werden ook uitgenodigd eens een keer mee te gaan een dagje varen op het Spaanse water. Erg leuk, weer een stel erbij die we kennen. Daarna hebben we de barbeque aangestoken en zijn na de barbeque en een fles wijn om 10 uur naar bed gegaan.
Zondag 20 februari.
Vandaag houden we een relax dagje!!!!Eerst lekker uitgeslapen tot 7.15uur daarna een ontbijtje op bed gemaakt en dit berichtje even aangevuld.
Vanmiddag gaan we kijken waar Jordy woont,zijn ouders vertelden gisteren dat ze in een huis wonen met onder een appartement die ze het hele jaar door verhuren, en zo wat extra inkomsten hebben. Naast hun staat een huis te koop die nog mooier ligt en omdat we nog niet in die buurt zijn geweest willen we vandaag daar wel eens gaan kijken.
Ook gaan we naar twee Suzuki Samuria's kijken om die eventueel te kopen en dan te gaan verhuren. Want eending weten we hier zeker, met alleen voor een baas werken daar worden we niet rijk van. De lonen zijn erg laag en de kosten erg hoog! In bijv. de supermarkt betaal je voor producten, die niet altijd even vers zijn, 2x zoveel als in NL. Terwijl je niet 2x zoveel verdient. Veel artikelen worden dan luxe artikelen en kopen we dus niet meer!! Zoals koffiebonen(heb ik zo'n mooie koffiezetapparaat meegenomen) Ach het is een beetje wennen, en we verhongeren niet! Maar ook merk ik het op het KDV dat er armoede is onder de bevolking en ze kinderen etenswaren meegeven die je eigenlijk niet aan deze leeftijd moet geven,maar er geen geld is om wat anders te kopen. Zelf verdeel ik op mijn groep de etenswaren onder alle kinderen zodat ook de wat armere kinderen gewoon vers fruit krijgen.
We zijn dus steeds dingen aan het verzinnen om onze inkomsten wat op te krikken En het grappige is dat bijna alle NL-ers dat doen. Alle goedlopende zaken zijn dan ook in handen van NL-ers of die hebben een hoger fuctie. NL-ers zien overal mogelijkheden in........(hahahaha)
Veel groeten uit het zonnige Curacao
Erwin,Mirjam,Joran & Kyara

Woendag 1 december
Vandaag is de grote dag. Vandaag verhuizen we naar Curaçao
S,Morgens zijn we al heel vroeg opgestaan en om 8 uur komen Marcel,Marieke en Willy
Met z,n negenen en Spike vertrekken we naar Schiphol. Ruim op tijd komen we aan,maar als we even later willen inchecken zijn we het paspoort van Spike kwijt. Alle tassen worden op de kop gezet maar nergens zit het paspoort in. In alle haast van gisteren is het paspoort waarschijnlijk bij de laatste spulletjes van ons ,in de kever gepakt die van de week verscheept zou worden.
Bij de incheckbalie krijgen we tot 12.45 de tijd om een kopie van de gegevens van de dierenarts te krijgen. Gauw wordt er naar de dierenarts gebeld. Ook daar blijkt een probleem te zijn. De dierenarts is vergeten om een Spike een spuit tegen rabiës te geven,dus Spike mag niet mee!Zouden we hem zo meenemen dan wordt hij in Curaçao afgemaakt. Anja bied aan om verder voor ons het in Nederland te regelen en Spike naar een pension te brengen tot wij hem ophalen of tot iemand hem brengt.
Om 13 uur is het tijd om dan echt te vertrekken……dit is het moeilijkste gedeelte en er wordt ook flink gehuild. Een laatste kus een laatste knuffel en dan door de douane. Gelukkig loopt de rest gladjes en om 14 uur vertrekken we naar Curaçao. In het vliegtuig is er eindelijk tijd om te ontspannen,en halen we flink onze slaap in. Voor de kinderen hebben we een media speler gehuurd zodat het voor hun ook niet lang duurt.
S,Avonds komen we om 19.40 aan (in NL is het inmiddels 0.40)en gelukkig loopt ook in Curaçao op het vliegveld alles soepel,dus om 20uur staan we dan eindelijk buiten in de warmte en het eerste wat we doen is ,is onze warme kleren uit doen. Maar o jee opeens is er weer paniek als blijkt dat Mirjam,s portomonaie nog in het vakje bij de stoel zit. Gelukkig staat het vliegtuig nog op de grond en hebben we de portomoneee snel weer terug.
We waren niet de enigste die vandaag naar Curaçao vlogen,ook Sinterklaas kwam vandaag,op oranje klompen naar Curaçao. Joran en Kyara kwamen bijna niet meer bij van het lachen.
Op vliegveld Hato zouden we opge haald worden,maar hoelang we ook wachten er kwam niemand op dagen Ook bellen lukte niet dus namen we maar een taxi naar het huisje,Daar werd met smart op ons gewacht. Snel alle koffers uitladen,maar o jee even later reed de taxi weg ……..met onze laptop er nog in. Donna die ons de sleutels zou geven belde gauw naar de taxicentrale,maar dat duurde allemaal veel te lang,Erwin wou terug naar het vliegveld. Gelukkig stond daar de taxi en hadden we onze laptop weer terug.(pfffff wat een dag)
Inmiddels zaten we er aardig doorheen en zijn we eerst maar eens gaan slapen
Donderdag 2 December.
Eigenlijk waren veel te vroeg wakker maar we gunden ons niet de tijd om eerst lekker uit te slapen. We liepen in onze pyjama’s ‘s morgens om 8 uur al buiten. Joran had een hangmat in de kast gevonden en die tussen de waslijnpalen opgehangen. Hoe bedoel je RELAX!!
Inmiddels had Erwin,Marien aan de telefoon gehad en die zou om 11uur komen zodat we ook vervoer hebben.
We besloten maar om eerst naar het strand te lopen om daar lekker te pootje baden en wat te eten en drinken te halen.Na ruim een uur te hebben gewandelt kwamen we bij een klein strandje en dook Kyara het water in,heerlijk warm water.Eigelijk wou ze er wel de heledag blijven maar inmiddels hadden we flinke honger.Bij een Snek hebben we heerlijk gegeten en gedronken n zijn toen maar weer naar het huisje terug gelopen.
Om 11uur kwam Marrien,zonder onze huur auto,want daar waren wat problemen mee zoals de ruitenwissers die het niet deden enz,dan maar eerst een bakkie koffie.Erwin ging even later met Marrien mee en Mirjam bleef met de kids thuis zodat die even siesta konden houden.
Om 16.30 kwam Erwin eindelijk weer thuis na zelf de huurauto te hebben gemaakt.Maar hij had een onzettende leuke dag gehad.We besloten om nu maar naar Punda te gaan om de kids Willemstad te laten zien. Natuurlijk moesten we eerst over de grote Julianabrug.Het is schitterend om vandaar schottegat in te kijken en alle grote boten te zien.
In Punda zijn we eerst de stad ingelopen en hebben voor Joran sandalen gekocht,we wilden ook graag een simkaartje voor de telefoon kopen maar daar konden we niet aankomen vandaag.
We besloten om dan maar wat te gaan eten via Hotel Plaza en het waterfort zijn we naar het wilhelmina plein gegaan en hebben daar wat gegeten.
Toen over de emmabrug(pontjesbrug) naar otrobanda. Midden op de brug kwamen we 4 zwarte pieten tegen(die er heel anders uitzagen als de NL collega’s)Met grote zonnebrillen en eengrote knal rode mond Kyara koest hier erg om lachen het was jammer dat we geen fototoestel mee hadden genomen.
Na een flinke regenbui besloten we maar terug naar het huisje te gaan om lekker te gaan slapen